O primeiro rover lunar dos Emiratos Árabes Unidos (EAU) despegou hoxe con éxito da Estación Espacial de Cabo Cañaveral, en Florida. O rover dos EAU foi lanzado a bordo dun foguete Falcon 9 de SpaceX ás 02:38 hora local como parte da misión á Lúa entre os EAU e o Xapón. De ter éxito, a sonda convertería os EAU no cuarto país en operar unha nave espacial na Lúa, despois de China, Rusia e Estados Unidos.
A misión Emiratos Árabes Unidos-Xapón inclúe un módulo de aterraxe chamado Hakuto-R (que significa "Coello Branco") construído pola empresa xaponesa ispace. A nave espacial tardará case catro meses en chegar á Lúa antes de aterrar no cráter Atlas, na cara visible da Lúa. Despois, libera suavemente o rover Rashid (que significa "dirección á dereita") de catro rodas e 10 kg para explorar a superficie lunar.
O rover, construído polo Centro Espacial Mohammed bin Rashid, contén unha cámara de alta resolución e unha cámara de imaxe térmica, ambas as cales estudarán a composición do regolito lunar. Tamén fotografarán o movemento do po na superficie lunar, realizarán inspeccións básicas das rochas lunares e estudarán as condicións do plasma superficial.
Un aspecto interesante do rover é que probará unha variedade de materiais diferentes que poderían empregarse para fabricar rodas lunares. Estes materiais aplicáronse en forma de tiras adhesivas ás rodas de Rashid para determinar cales protexerían mellor contra o po lunar e outras condicións adversas. Un deses materiais é un composto a base de grafeno deseñado pola Universidade de Cambridge no Reino Unido e a Universidade Libre de Bruxelas en Bélxica.
"O berce da ciencia planetaria"
A misión Emiratos Árabes Unidos-Xapón é só unha dunha serie de visitas á Lúa que están en marcha ou previstas. En agosto, Corea do Sur lanzou un orbitador chamado Danuri (que significa "goza da Lúa"). En novembro, a NASA lanzou o foguete Artemis que transportaba a cápsula Orion que finalmente devolverá os astronautas á Lúa. Mentres tanto, a India, Rusia e o Xapón planean lanzar módulos de aterraxe non tripulados no primeiro trimestre de 2023.
Os promotores da exploración planetaria ven a Lúa como unha plataforma de lanzamento natural para misións tripuladas a Marte e máis alá. Espérase que a investigación científica demostre se as colonias lunares poden ser autosuficientes e se os recursos lunares poden alimentar estas misións. Outra posibilidade é potencialmente atractiva aquí na Terra. Os xeólogos planetarios cren que o solo lunar contén grandes cantidades de helio-3, un isótopo que se espera que se utilice na fusión nuclear.
«A Lúa é o berce da ciencia planetaria», afirma o xeólogo planetario David Blewett, do Laboratorio de Física Aplicada da Universidade Johns Hopkins. «Podemos estudar cousas na Lúa que foron borradas da Terra debido á súa superficie activa». A última misión tamén demostra que as empresas comerciais están a comezar a lanzar as súas propias misións, en lugar de actuar como contratistas gobernamentais. «As empresas, incluídas moitas que non pertencen ao sector aeroespacial, están a comezar a mostrar o seu interese», engadiu.
Data de publicación: 21 de decembro de 2022